AS Ik heb de afgelopen twee weken de Hard Truths geschreven, zoals velen van jullie, huilde ik openlijk - sloeg met een diepe gruwel van niet alleen wat er in onze wereld gebeurt, maar ook het besef van mijn eigen stilte. Als "volmaakte liefde alle angst uitdrijft", zoals de apostel Johannes schrijft, dan misschien perfecte angst verjaagt alle liefde.
Onheilige stilte is het geluid van angst.
DE ZIN
Dat geef ik toe toen ik schreef De harde waarheid brieven, had ik later een heel vreemd gevoel dat ik het onbewust was het opschrijven van de beschuldigingen tegen deze generatie- ja, de cumulatieve beschuldigingen van een samenleving die al enkele eeuwen in slaap is gevallen. Onze dag is slechts de vrucht van een heel oude boom.
En de bijl ligt aan haar wortel.
Jezus zelf zei:
Degene die ervoor zorgt dat een van deze kleintjes die in mij geloven, zondigt, het zou beter voor hem zijn als er een grote molensteen om zijn nek werd gehangen en hij in de zee werd geworpen. (Marcus 9:42)
Abortus is de fysieke vernietiging van de "kleintjes" en is een ongekende holocaust. Maar de veel grotere vernietiging vindt nu plaats in de zielen van de "kleintjes" buiten de baarmoeder. De geaborteerden vertrekken hoogstwaarschijnlijk rechtstreeks naar de hemel; maar deze andere "kleintjes" worden naar de brede en gemakkelijke weg geleid die tot vernietiging leidt - in de eerste plaats geestelijke vernietiging met eeuwige gevolgen. Dit gebeurt via een materialistische en geseksualiseerde cultuur, en dat is ook zo culminerend in de gedwongen acceptatie van alternatieve levensstijlen, vooral dat van de ontbinding van het beeld van een man en een vrouw, wat het beeld van God is. Ja, het beeld van God is omgekeerd - een directe klap voor de Heilige Drie-eenheid, dat goddelijke symbool van de familie.
En nogmaals hoor ik de woorden in mijn hart:
De laatste ketterij.
Wat verkeerd is, is nu goed, en wat goed is, wordt nu als onverdraagzaam beschouwd.
Ze zullen je uit de synagogen zetten; inderdaad, het uur komt dat degene die je doodt, zal denken dat hij God een dienst aanbiedt. (Johannes 16: 2)
ECHO'S
In de afgelopen twee weken ben ik gaan inzien dat dit gevoel van een zin die wordt voorgelezen voor het hemelse gerechtshof is niet alleen van mijzelf. Uit de postzak:
De afgelopen week voelde ik dat er iets af is - het was een gevoel dat leek op dat van het moment van overlijden bij de kruisiging, maar het kwam overeen met de manier waarop Christus in de wereld werkt.
En een andere lezer:
Je hebt de aanklachten tegen het Westen gelezen in je laatste [vijf harde waarheid] berichten op de blog. Wat denkt u dat het oordeel zal zijn van een liefdevolle, barmhartige en rechtvaardige Rechter op dergelijke beschuldigingen?
En een ander:
Gisteravond dacht ik dat het is alsof we in de tuin zijn en moe en Jezus zegt "rust"…. Ja, er lijkt een definitief vonnis te zijn, en gebed zal het niet verhinderen. Ik geloof dat de Heilige Geest dit aan de heiligen bevestigt.
En misschien plaatst de volgende schrijver het in zijn context (want ik weet dat dit de tijd van vreugde en vrede is, en wie van ons wil nadenken over de duistere realiteit van onze tijd? En toch herhaal ik het nogmaals: de waarheid maakt ons vrij):
Echt, ik ben geen kommer en kwel, ik geniet van het leven ... Terwijl ik boven was [me klaarmaken om naar de film te gaan], kwam dit bij me op: "Ramp na ramp, calamiteit na calamiteit."
Ik moest dat gewoon delen ... misschien is de rust voordat de storm ophoudt en de picknick inderdaad binnenkort voorbij is.
DRIE DINGEN BLIJVEN… HOOP IS ER EEN VAN
Beste vrienden, nu Kerstmis nadert, kunnen en moeten we onze hoop in Christus vernieuwen. De barmhartigheid is niet uitgeput! Er is op dit moment tijd voor ieder van ons om berouw te hebben van onze apathie, af te zien van onze liefdesaffaire met zonde, en gewoon voor Jezus te knielen, nog steeds in de baarmoeder van zijn moeder, en te zeggen:
Jezus, ik heb tijd verspild. Ik heb kansen verspild. Ik heb me niet bekeerd zoals ik weet dat ik het zou moeten hebben. Ik heb niet gereageerd op Uw liefde voor mij. Zie je, zelfs nu kom ik zonder wierook of mirre, zonder iets om je te geven Mijn handen zijn leeg ... Ik heb niets te laten zien. Niets, behalve een hart dat bereid is u te ontvangen (Op 3: 17-21) Het is arm, stinkt en zonder comfort, net als een stal, maar ik weet dat je het niet zult afwijzen. Voor een nederig en verslagen hart zult u niet afwijzen (Psalm 51: 19) Ja, Jezus, ik heet u welkom. Moge de warmte van mijn verlangen u troost brengen, mijn Koning, mijn Heer en mijn God.
Ik wil met heel mijn hart zeggen tegen degenen die dit vandaag lezen: luister naar de waarschuwing die de hemel ons stuurt: TIJD IS KORT. En tegelijkertijd herhaal ik: WEES NIET BANG! Want als u dat gebed met oprechtheid naast mij hebt gebeden, dan zal barmhartigheid in uw hart worden geboren, en het Lam van God dat de zonden van de wereld wegneemt, zal u in de komende dagen bedekken.
Gezegend kindje Jezus: Ik hou van jou! Ik dank u voor uw genade! U bent de goedheid zelf. Heb medelijden met deze wereld, lief Lam, heb medelijden met elke ziel, vooral degenen die het meest door de vijand verstrikt zijn, degenen die het meest verhard zijn tegen uw Koninkrijk. Ja, verander hun hart, zodat ze de vijand van de vrede in verwarring brengen, en dat barmhartigheid en het kruis voor eens en voor altijd zullen zegevieren.
We hebben de neiging om de Apocalyps te zien als Gods oordeel over de mensheid, een daad van pure gerechtigheid. Maar we moeten niet vergeten dat de Apocalyps barmhartigheid is, want God zal niet toestaan dat het kwaad het goede voor onbepaalde tijd blijft verslinden, en zal er een einde aan maken. - aartsbisschop Fulton Sheen, (geparafraseerd; referentie onbekend)
