Het Romeinse Colosseum
GEACHTE vrienden,
Ik schrijf u vanavond vanuit Bosnië-Hercegovina, voorheen Joegoslavië. Maar ik draag nog steeds gedachten uit Rome met me mee ...
DE COLISEUM
Ik knielde neer en bad en vroeg om hun tussenkomst: de gebeden van de martelaren die eeuwen geleden op deze plek hun bloed vergoten. Het Romeinse Colosseum, Flavius Amfitheater, grond van het zaad van de Kerk.
Het was weer een krachtig moment om op deze plek te staan waar pausen hebben gebeden en kleine leek hun moed hebben gewekt. Maar terwijl de toeristen voorbij kwamen, camera's klikten en gidsen babbelden, kwamen er andere gedachten bij me op ...
Deze plaats was een vorm van vermaak voor de Romeinse burgers - de oude versie van televisie. Veel mensen zijn misschien geschokt door de dieren- en mensenoffers die hier een of twee keer per jaar gedurende een periode van honderd dagen plaatsvonden. En toch, zijn we vandaag echt zo verschillend?
De moderne mens heeft opnieuw een voorliefde voor bloed ontwikkeld. WWF-worstelen, grafische bloedspuitende films, ultrarealistische en gewelddadige videogames, extreme "sporten" en "reality-televisie" met zijn toenemend element van bloedvergieten, zijn het nieuwe amfitheater van onze tijd. Hoe lang, Vroeg ik me af, voordat deze vormen van amusement saai worden, en we nieuwe stimulatiemiddelen moeten vinden? En wie zullen precies de acteurs en actrices zijn? Ik speculeer hier alleen, maar wordt de wereld ongevoelig om opnieuw de executie van mensen als een vorm van amusement te accepteren? (Ik zal ook over het hoofd zien dat de vorige eeuw getuige was van meer martelingen voor het geloof dan alle eeuwen daarvoor gecombineerd.)
DE ZONDE VAN DE EEUW
Deze uitingen van bloed en geweld en expliciete seksualiteit zijn in werkelijkheid de vrucht van een misgelopen boom - dat wil zeggen, het menselijk hart. We zijn zo gevoelloos geworden voor onze innerlijke realiteit dat we collectief amusement hebben aanvaard dat slechts vier of vijf decennia geleden zelfs de meest verharde harten zou hebben geschokt.
Paus Johannes Paulus II vatte het zeer schrijnend samen:
De zonde van de eeuw is het verlies van het gevoel van zonde.
Dit gevoel van zonde, verre van een bovennatuurlijke schuldreis, is de innerlijke baromoter die ons op één lijn houdt met de wil van God. De wil van God brengt ons op zijn beurt leven. Zoals Jezus zei,
Als je mijn geboden onderhoudt, blijf je in mijn liefde ... Ik heb je dit verteld, zodat mijn vreugde in jou mag zijn en je vreugde volledig kan zijn. (John 15: 10-11)
Weten we niet uit eigen ervaring dat zonde een kleine dood in ons teweegbrengt, terwijl het naleven van de geboden van God leven, vreugde en vrede brengt?
Dit verlies van het gevoel van zonde is een ramp voor onze generatie. Dit is duidelijk als we nadenken over de explosie van zelfmoord onder tieners, geweldsmisdrijven, alcoholisme, drugsgebruik, zwaarlijvigheid, verslavingen en depressie. Het betekent de verlies van zielen, en als zodanig loopt dit tijdperk snel ten einde.
De tijd van genade waarin we leven zal aflopen, en het besef van zonde, van God, van waarheid, van alles wat er echt toe doet, zal zo snel tot ons komen als de bliksem de aarde met de hemel verbindt. Alles wat deze generatie heeft gebouwd dat niet op God is gebouwd, op het zekere fundament van de waarheid die Christus is, zal afbrokkelen.
Net zoals het Colosseum nu in puin ligt.
HET NIEUWE TIJDPERK
Maar net zoals het marmer dat werd gebruikt om het Colosseum te versieren, uiteindelijk werd weggehaald en werd gebruikt om veel kerken te bouwen, waaronder de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan, zo zullen ook de 'ruïnes' van deze huidige generatie dienen om te bouwen. een nieuw tijdperk van vrede Want daarin zullen die overblijfselen van deugd worden gevonden; die heilige mannen en vrouwen die trouw bleven aan Christus, zelfs tot in de dood. Ze zullen de bouwstenen worden van een gezuiverde kerk, heilig, onberispelijk, en het licht van Christus uitstralend tot aan Zijn uiteindelijke terugkeer in heerlijkheid.
Dit is dan de tijd om te waken en te bidden zoals onze Heer geboden heeft. Dat wil zeggen, cultiveer het "gevoel van zonde". Maar doe dat niet in de duisternis van zelfmedelijden of beschuldigingen, maar in het licht van barmhartigheid en liefde die uitgaat van de zijde van Christus. Ja, hiervoor is geloof nodig als "andere" stemmen ons iets anders vertellen. Maar vertrouw op Christus, kom tot Christus en laat Hem u kleden in deugdzaamheid, heiligheid en zuiverheid.
Dit zijn namelijk de kleding die bij de Banket van het nieuwe tijdperk.
