Miłość toruje drogę

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na 8 stycznia 2014 r

Teksty liturgiczne tutaj

Chrystus chodzący po wodzie, Juliusz von Klever

 

CZĘŚĆ odpowiedzi czytelnika na wczorajsze Now Word, Miłość poza powierzchnią:

To, co powiedziałeś, jest bardzo prawdziwe… Ale myślę, że jedynym celem Kościoła od Soboru Watykańskiego II była miłość, miłość, miłość, miłość - bez skupiania się na konsekwencjach grzesznych czynów… Myślę, że najbardziej kochającą rzeczą, jaką człowiek może zrobić, jest pacjent z AIDS (lub cudzołożnik, widz porno, kłamca itp.) ma im powiedzieć, że jeśli nie okażą skruchy, spędzą wieczność w najciemniejszej czeluści piekła. Nie lubią tego słuchać, ale jest to Słowo Boże, a Słowo Boże ma moc uwolnienia jeńców… Grzesznicy z przyjemnością słyszą pocieszające, mięsiste słowa, nie zdając sobie sprawy z tych miękkich, łagodnych słów, czułych uścisków i przyjemna rozmowa bez twardej prawdy jest zwodnicza i bezsilna, fałszywe chrześcijaństwo, pozbawione mocy. —NC

Zanim przyjrzymy się dzisiejszym czytaniom mszy, warto przyjrzeć się, jak Jezus zareagował, gdy zrobił „najbardziej kochającą rzecz, jaką człowiek może zrobić”:

Nikt nie ma większej miłości niż ta, aby oddać życie… (J 15:13)

Kiedy Jezus został ukrzyżowany, milczał przed grzesznikami, przebaczył swoim prześladowcom i wstawiał się za nimi. Nie zgromił ich, mówiąc: „Czy nie widzicie, że krzyżujecie swego Boga? Jeśli nie pokutujesz, pójdziesz do piekła ”. Jednak to przez całkowity akt oddania się przez Pana setnik nawrócił się. Co więcej, Jezus został ukrzyżowany między dwoma złodziejami, obaj „na łożu śmierci” zaledwie kilka minut przed możliwością wiecznego oddzielenia od Boga z powodu ich przeszłych żywotów. A jednak Jezus nic im nie mówi, pozwalając, by Jego akt miłości otworzył ich serca. W przypadku jedynego złodzieja odpowiedział na miłość Chrystusa i został przyjęty do raju. Co do drugiego złodzieja, nie wiemy, co się z nim stało. Być może w ostatnich chwilach przemyślał wszystko, co widział i słyszał, i żałował w swoim ostatnim tchnieniu… ^[1]por Miłosierdzie w chaosie

Jezus przez to oddanie siebie modeluje samo serce ewangelizacji i to jest miłosierdzie.

Kościół nie angażuje się w prozelityzm. Zamiast tego rośnie przez „przyciąganie”: tak jak Chrystus „przyciąga wszystkich do siebie” mocą swojej miłości, której kulminacją jest ofiara krzyża, tak Kościół wypełnia swoją misję w takim zakresie, w jakim w zjednoczeniu z Chrystusem dokonuje każdego dzieła duchowego i praktyczne naśladowanie miłości swego Pana. —BENEDYKT XVI, Homilia na otwarcie V Konferencji Generalnej Biskupów Ameryki Łacińskiej i Karaibów, 13 maja 2007; watykan.va

Dałem wam wzór do naśladowania, tak, jak uczyniłem dla was, powinniście to zrobić. (Ewangelia Jana 13: 14-15)

Papież Franciszek pisze, że pierwsze głoszenie Ewangelii lub kerygmat ma ekonomię priorytetów; że „musi wyrażać zbawczą miłość Boga, która poprzedza jakiekolwiek moralne i religijne zobowiązanie z naszej strony; nie powinno narzucać prawdy, ale odwoływać się do wolności; powinna charakteryzować się radością, zachętą, żywotnością i harmonijną równowagą… przystępnością, gotowością do dialogu, cierpliwością, ciepłem i przyjęciem, które nie jest osądzające ”. ^[2]Evangelii Gaudium, n. 165 Więc jato jest miłość i prawda, nie jedna czy druga; ale miłość jest tym, co przygotowuje glebę dla nasion prawdy.

W ten sposób nie tylko służymy miłości oświeconej prawdą, ale także pomagamy nadawać prawdzie wiarygodność, demonstrując jej przekonującą i uwierzytelniającą moc w praktycznym życiu społecznym.. —BENEDYKTA XVI, Caritas w Varitate, rz. 2

W dzisiejszej Ewangelii Jezus idzie po wodzie w kierunku Apostołów, których porwała burza na jeziorze. Kiedy Go zobaczyli,…

… Byli przerażeni. Ale od razu powiedział do nich: „Odwagi, to ja, nie lękajcie się!” … Oni nie zrozumieli incydentu z chlebami. Wręcz przeciwnie, ich serca były zatwardziałe.

Św. Marek łączy Jezusa chodzącego po wodzie z rozmnażaniem chleba we wczorajszej Ewangelii. Jaki jest związek? To jest wypowiedź Chrystusa: Odwagi, to ja, nie lękajcie się! To było podstawowe przesłanie w nakarmieniu pięciu tysięcy: Jezus przychodzi, a nie potępiać, ^[3]por. Jn. 3:17 ale by przynieść życie wszystkim; bo nawet najbardziej zatwardziałemu grzesznikowi dano chleb do jedzenia. Często grzesznicy są w rzeczywistości przerażeni i zasmuceni z powodu swoich grzechów z przeszłości, odkąd „strach ma związek z karą". ^[4]1 J 4 Jest miłosierdzie która topi zatwardziałe serca i budzi śpiące dusze.

Bądźcie miłosierni, tak jak miłosierny jest wasz Ojciec… Dzieci, miłujmy nie słowem i mową, ale uczynkiem i prawdą. (Łk 6:36; 1 Jana 3:18)

Tak, wiem, można argumentować, że strach przed piekłem to także zimny prysznic. Ale w Ewangelii Jana 3:16, często używanej przez chrześcijan jako podstawy ich ewangelizacji, zaczyna się: „Albowiem tak Bóg umiłował świat…, ”Nie,„ Albowiem Bóg był tak zmęczony światem… ”Jak Bóg„ tak nas kochał ”? Nie mówiąc grzesznikowi, prostytutce i poborcy podatkowemu, że jeśli nie uwierzą w Niego, zostaną potępieni na piekło. Raczej przez poinformowanie ich, że tak jest absolutnie kochany przez Niego, bez względu na to, jak ciężki był ich grzeszny stan. Powtórzę: jesteś kochany, bez względu na to, w jakim stanie jesteś grzeszny. To właśnie ta bezwarunkowa miłość Zbawiciela otwiera nasze serca na nadzieję, możliwość raju, a zatem przesłanie pokuty: „Kto w Niego wierzy, nie może zginąć, ale ma życie wieczne ... Idź i nie grzesz więcej." ^[5]Jan. 3:16; 8:11

Trzciny nadłamanej nie złamie, a knota płonącego słabo nie ugasi. (Iz 42: 3)

Tak więc św.Jan mówi nam w pierwszym czytaniu:

… Jeśli Bóg tak nas umiłował, musimy też kochać siebie nawzajem.

Zbliżając się do innych, nie tyle jako duszy, by ocalić, ale do osoby, którą należy pokochać, twoje czyny wołają: „Odwaga! To już nie ja, ale Jezus, który was kocha przeze mnie. Nie bój się!"

Ludzie chętniej słuchają świadków niż nauczycieli, a kiedy ludzie słuchają nauczycieli, to dlatego, że są świadkami. Dlatego przede wszystkim postępowaniem Kościoła, żywym świadectwem wierności Panu Jezusowi, Kościół będzie ewangelizował świat. —PAPIEŻ PAWEŁ VI, Ewangelizacja we współczesnym świecie, rz. 41

To nie znaczy, że tak czasami twarda miłość nie jest wymagana ^[6]por. 1 Kor 5: 2-5; Matt 18: 16-17; Matt 23 ani milczeć na temat rzeczywistości wiecznego potępienia. Ale twarda miłość nie jest wartością domyślną.

On nie traktuje nas według naszych grzechów. (Ps 103, 10)

„Ewangelizacja motywowana”, w której jedyne, co się robi, to odrzucenie słów: „Pokutuj lub zgiń”, przynosi w naszych czasach zwykle efekt przeciwny do zamierzonego i wzmacnia niszczące stereotypy. 

Paweł jest pontyfeksem, budowniczym mostów. Nie chce zostać budowniczym murów. Nie mówi: „Bałwochwalcy, idźcie do diabła!” Taka jest postawa Pawła… Zbuduj most do ich serca, aby następnie zrobić kolejny krok i głosić Jezusa Chrystusa. —POPEŁ FRANCISZKI, Homilia, 8 maja 2013; Katolicki serwis informacyjny

Miłość wymaga zaangażowania nas samych, ponieważ „wspólnota ewangelizująca również wspiera ludzi, stojąc przy ludziach na każdym kroku, bez względu na to, jak trudne lub długotrwałe może się to okazać… Ewangelizacja polega głównie na cierpliwości i lekceważeniu ograniczeń czasowych. ” ^[7]PAPIEŻ FRANCISZEK, EVangelii Gaudium, nr 24

Miłość zatem toruje drogę prawdzie - i tak, nawet czasami, twardej prawdzie.

Chociaż wydaje się to oczywiste, towarzyszenie duchowe musi coraz bardziej przybliżać innych do Boga, w którym osiągamy prawdziwą wolność. Niektórzy ludzie myślą, że są wolni, jeśli mogą unikać Boga; nie dostrzegają, że pozostają egzystencjalnie osieroceni, bezradni, bezdomni. Przestają być pielgrzymami i stają się włóczęgami, krążą wokół siebie i nigdzie nie docierają. Towarzyszenie im przyniosłoby efekt przeciwny do zamierzonego, gdyby stało się rodzajem terapii wspierającej ich koncentrację na sobie i przestało być pielgrzymką z Chrystusem do Ojca. -PAPIEŻ FRANCISZEK, Evangelii Gaudium, rz. 170

 

POWIĄZANE CZYTANIE

• Miłość i prawda

• Szkoła kompromisu

• Nazywam Apple a Peach

• Błogosławieni wprowadzający pokój

• Znaki prawdziwego apostoła: W imię Jezusa

• Stając się Żywe studnie