De gehoorzaamheid van het geloof

 

Nu aan Hem die u kan sterken,
volgens mijn evangelie en de proclamatie van Jezus Christus…
aan alle naties om de gehoorzaamheid van het geloof tot stand te brengen... 
(Rom 16: 25-26)

…hij vernederde zichzelf en werd gehoorzaam tot de dood,
zelfs de dood aan het kruis. (Fil.2: 8)

 

GOD Hij moet Zijn hoofd schudden, zo niet lachen om Zijn Kerk. Want het plan dat zich sinds de dageraad van de verlossing ontvouwde, was dat Jezus voor Zichzelf een bruid zou voorbereiden die er is "Zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, opdat ze heilig en zonder smet zou zijn" (Ef. 5:27). En toch, sommigen binnen de hiërarchie zelf^[1]cf. Het laatste proces hebben het punt bereikt waarop ze manieren bedenken waarop mensen in objectieve doodzonde kunnen blijven leven en zich toch ‘welkom’ in de Kerk kunnen voelen.^[2]God verwelkomt inderdaad iedereen om gered te worden. De voorwaarde voor deze verlossing liggen in de woorden van Onze Heer zelf: “Bekeert u en gelooft in het evangelie” (Marcus 1:15) Wat een heel andere visie dan die van God! Wat een enorme kloof tussen de realiteit van wat zich op dit moment profetisch ontvouwt – de zuivering van de Kerk – en wat sommige bisschoppen aan de wereld voorstellen!

In feite gaat Jezus zelfs nog verder in Zijn (goedgekeurd) openbaringen aan Dienaar van God Luisa Piccarreta. Hij zegt dat de menselijke wil zelfs 'het goede' kan voortbrengen, maar juist omdat het dat van de mens is acties worden gedaan in de menselijke wil, ze schieten tekort in het voortbrengen van de vrucht die Hij wil dat wij dragen.

...naar do Mijn wil [in tegenstelling tot “leef in Mijn wil”] is om op zo'n manier met twee willen te leven dat, wanneer Ik opdracht geef om Mijn Wil te volgen, de ziel het gewicht van haar eigen wil voelt, die contrasten veroorzaakt. En ook al voert de ziel trouw de bevelen van Mijn Wil uit, ze voelt het gewicht van haar opstandige menselijke natuur, van haar hartstochten en neigingen. Hoeveel heiligen voelden, ook al hebben ze misschien de hoogten van perfectie bereikt, dat hun eigen wil oorlog tegen hen voerde en hen onderdrukt hield? Vandaar dat velen gedwongen werden uit te roepen:"Wie zal mij bevrijden van dit lichaam van de dood?"Dat is, "Uit deze wil van mij, die de dood wil geven aan het goede dat ik wil doen?" (vgl. Rom. 7:24) - Jezus aan Luisa, De gave van leven in de goddelijke wil in de geschriften van Luisa Piccarreta, 4.1.2.1.4

Jezus wil dat wij dat doen regeren as echte zonen en dochters, en dat betekent ‘leven in de goddelijke wil’.

Mijn dochter, leven in Mijn Wil is het leven dat het meest lijkt op het [leven van de] gezegenden in de hemel. Het is zo ver verwijderd van iemand die eenvoudigweg naar Mijn Wil is gelijkvormig en die doet, getrouw zijn bevelen uitvoert. De afstand tussen de twee is zo ver als die van de hemel van de aarde, zo ver als die van een zoon van een dienaar en een koning van zijn onderdaan. –Ibid. (Kindle-locaties 1739-1743), Kindle-editie

Hoe vreemd is het dan om zelfs maar het idee voor te stellen dat we in zonde kunnen blijven hangen...

 

Geleidelijkheid van de wet: misplaatste genade

Zonder enige twijfel heeft Jezus zelfs de meest verharde zondaar lief. Hij kwam voor de “zieken” zoals aangekondigd in het Evangelie^[3]cf. Markus 2:17 en nogmaals, via St. Faustina:

Laat geen ziel bang zijn om tot Mij te naderen, ook al zijn haar zonden als scharlaken... Ik kan zelfs de grootste zondaar niet straffen als hij een beroep doet op Mijn mededogen, maar integendeel, Ik rechtvaardig hem in Mijn ondoorgrondelijke en ondoorgrondelijke barmhartigheid. —Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1486, 699, 1146

Maar nergens in de Bijbel suggereert Jezus ooit dat we in onze zonde kunnen doorgaan omdat we zwak zijn. Het goede nieuws is niet zozeer dat er van je gehouden wordt, maar dat je dankzij de Liefde hersteld kunt worden! En deze goddelijke transactie begint door de doop, of, voor de christen na de doop, door de biecht:

Zou een ziel als een lijk in verval zijn, zodat er vanuit menselijk standpunt gezien geen [hoop op] herstel zou zijn en alles al verloren zou zijn, dan is het niet zo met God. Het wonder van goddelijke barmhartigheid herstelt die ziel volledig. O, hoe ellendig zijn degenen die geen gebruik maken van het wonder van Gods barmhartigheid! -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1448

Dit is de reden van de huidige sofisterij: dat mag wel geleidelijk bekeer u van zonde – is zo’n krachtige leugen. Er is de barmhartigheid van Christus voor nodig, die voor ons wordt uitgestort, om de zondaar opnieuw te vestigen genade, en verdraait het liever om de zondaar in de zijne te herstellen ego. De heilige Johannes Paulus II heeft deze nog steeds voortslepende ketterij, bekend als de ‘geleidelijkheid van de wet’, aan de kaak gesteld, door te zeggen dat men…

… kunnen de wet echter niet louter beschouwen als een ideaal dat in de toekomst verwezenlijkt moet worden: zij moeten het beschouwen als een gebod van Christus de Heer om moeilijkheden met standvastigheid te overwinnen. En dus wat bekend staat als 'de wet van de geleidelijkheid' of stapsgewijze vooruitgang kan niet worden geïdentificeerd met de 'geleidelijkheid van de wet', alsof er verschillende gradaties of vormen van voorschriften in Gods wet zouden bestaan ​​voor verschillende individuen en situaties. -Vertrouwd Consortio, n. 34

Met andere woorden: ook al is groeien in heiligheid een proces, de beslissing om met de zonde te breken vandaag is altijd een noodzaak.

O, dat je vandaag zijn stem zou horen: 'Verhard je hart niet zoals bij de opstand.' (Heb 3:15)

Laat uw 'Ja' 'Ja' betekenen, en uw 'Nee' betekent 'Nee'. Al het andere is van de boze. (Mattheüs 5:37)

In het handboek voor biechtvaders staat:

De pastorale ‘wet van de geleidelijkheid’, die niet moet worden verward met de ‘geleidelijkheid van de wet’, die de neiging zou hebben de eisen die zij aan ons stelt te verminderen, bestaat uit het eisen van een beslissende breuk met zonde samen met a progressief pad naar totale vereniging met de wil van God en met zijn liefdevolle eisen.  -Vademecum voor belijders, 3:9, Pauselijke Raad voor het Gezin, 1997

Zelfs voor degene die weet dat hij ongelooflijk zwak is en zelfs opnieuw kan vallen, is hij toch geroepen om keer op keer de “bron van barmhartigheid” te benaderen, genade aan te trekken, om de zonde te overwinnen en groeien in heiligheid. Hoe vaak? Zoals paus Franciscus zo mooi zei aan het begin van zijn pontificaat:

De Heer stelt degenen die dit risico nemen niet teleur; Telkens wanneer we een stap in de richting van Jezus zetten, beseffen we dat Hij er al is en met open armen op ons wacht. Nu is het tijd om tegen Jezus te zeggen: “Heer, ik heb mij laten misleiden; Op duizend manieren heb ik jouw liefde gemeden, maar toch ben ik hier weer om mijn verbond met jou te hernieuwen. Ik heb je nodig. Red mij nogmaals, Heer, neem mij nogmaals in uw verlossende omhelzing”. Wat voelt het goed om bij Hem terug te komen als we verdwaald zijn! Laat mij dit nog een keer zeggen: God wordt nooit moe ons te vergeven; wij zijn degenen die het beu worden om zijn genade te zoeken. Christus, die ons vertelde elkaar ‘zeventig maal zeven’ te vergeven (Mt 18:22) heeft ons zijn voorbeeld gegeven: Hij heeft ons zeventig maal zeven maal vergeven. -Evangelii Gaudium, N. 3

 

De huidige verwarring

En toch blijft de bovengenoemde ketterij in bepaalde kringen toenemen.

Vijf kardinalen vroegen paus Franciscus onlangs om opheldering of “de wijdverbreide praktijk van het zegenen van verbintenissen tussen mensen van hetzelfde geslacht is in overeenstemming met Openbaring en het Magisterium (CCC 2357).”^[4]cf. Oktober waarschuwing Het antwoord heeft echter alleen maar verdere verdeeldheid in het Lichaam van Christus veroorzaakt, terwijl de krantenkoppen over de hele wereld luidden: “Zegeningen voor verbintenissen van hetzelfde geslacht mogelijk in het katholicisme'.

Als antwoord op de kardinalen dubie, Franciscus schreef:

…de realiteit die wij het huwelijk noemen, heeft een unieke essentiële constitutie die een exclusieve naam vereist, die niet van toepassing is op andere realiteiten. Om deze reden vermijdt de Kerk elke vorm van ritus of sacramenteel dat deze overtuiging zou kunnen tegenspreken en de suggestie zou kunnen wekken dat iets dat geen huwelijk is, wel als huwelijk wordt erkend. —2 oktober 2023; vaticaannieuws.va

Maar dan komt het ‘echter’:

In onze relaties met mensen mogen we echter de pastorale naastenliefde niet verliezen, die al onze beslissingen en houdingen zou moeten doordringen... Daarom moet de pastorale voorzichtigheid adequaat onderscheiden of er vormen van zegen zijn, gevraagd door een of meer personen, die niet de een verkeerd concept van het huwelijk. Want als er om een ​​zegen wordt gevraagd, is dat een smeekbede aan God om hulp, een smeekbede om beter te leven, een vertrouwen in een Vader die ons kan helpen een beter leven te leiden.

In de context van de vraag – of “het zegenen van verbintenissen tussen mensen van hetzelfde geslacht” toegestaan ​​is – is het duidelijk dat de kardinalen niet vroegen of individuen eenvoudigweg om een ​​zegen kunnen vragen. Natuurlijk kunnen ze dat; en de Kerk heeft vanaf het begin zondaars zoals jij en ik gezegend. Maar zijn reactie lijkt te impliceren dat er misschien een manier is om deze mensen een zegen te geven vakbonden, zonder het een huwelijk te noemen – en suggereert zelfs dat deze beslissing niet door bisschoppenconferenties moet worden genomen, maar door de priesters zelf.^[5]Zie (2g), vaticaannieuws.vA. Daarom vroegen de kardinalen om opheldering weer onlangs, maar er is nog geen antwoord gekomen  Waarom herhalen we anders niet eenvoudigweg wat de Congregatie voor de Geloofsleer al duidelijk heeft verklaard?

…het is niet geoorloofd om een ​​zegen te schenken aan relaties, of partnerschappen, zelfs al zijn ze stabiel, waarbij sprake is van seksuele activiteit buiten het huwelijk (dat wil zeggen, buiten de onlosmakelijke verbintenis van een man en een vrouw die op zichzelf openstaat voor de overdracht van leven), zoals dat wel het geval is het geval van de verbintenissen tussen personen van hetzelfde geslacht. De aanwezigheid in dergelijke relaties van positieve elementen, die op zichzelf moeten worden gewaardeerd en gewaardeerd, kan deze relaties niet rechtvaardigen en er legitieme objecten van maken voor een kerkelijke zegen, aangezien de positieve elementen bestaan ​​binnen de context van een unie die niet is afgestemd op het plan van de Schepper. . - "antwoord van de Congregatie voor de Geloofsleer tot a twijfelachtig betreffende de zegening van de verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht”, 15 maart 2021; pers.vaticaan.va

Simpel gezegd: de Kerk kan de zonde niet zegenen. Daarom zijn zij, of het nu gaat om heteroseksuele of ‘homoseksuele’ paren die zich bezighouden met ‘seksuele activiteiten buiten het huwelijk’, geroepen om definitief te breken met de zonde om de vereniging met Christus en Zijn Kerk aan te gaan of opnieuw aan te gaan.

Wees als gehoorzame kinderen niet gelijkvormig aan de hartstochten van jullie vroegere onwetendheid, maar omdat Hij die jullie geroepen heeft heilig is, wees zelf heilig in al jullie gedrag; want er staat geschreven: “Gij zult heilig zijn, want Ik ben heilig.” (1 Petrus 1:13-16)

Afhankelijk van hoe complex hun relatie en betrokkenheid is, kan dit ongetwijfeld een moeilijke beslissing vereisen. En dit is waar de sacramenten, het gebed en het pastorale mededogen en de gevoeligheid onmisbaar zijn.  

De negatieve manier om dit alles te bekijken is louter een bevel om je aan de regels te houden. Maar Jezus breidt het eerder uit als een uitnodiging om Zijn Bruid te zijn en Zijn goddelijke leven binnen te gaan.

Als je van mij houdt, zul je mijn geboden onderhouden… Ik heb je dit verteld zodat mijn vreugde in jou kan zijn en jouw vreugde volledig kan zijn. (Johannes 14:15, 15:11)

St. Paulus noemt deze overeenstemming met Gods Woord de “gehoorzaamheid van het geloof”, wat de eerste stap is naar groei in die heiligheid die inderdaad de Kerk in het volgende tijdperk zal definiëren… 

Door hem hebben we de genade van het apostelschap ontvangen, om de gehoorzaamheid van het geloof tot stand te brengen... (Rome 1:5)

…zijn bruid heeft zich klaargemaakt. Ze mocht een helder, schoon linnen kledingstuk dragen. (Openbaring 19:7-8)

 

 

Gerelateerd lezen

Eenvoudige gehoorzaamheid

De kerk op een afgrond – Deel II

 

Steun Marks volletijdbediening:

 

Met Nihil Obstat

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Nu op Telegram. Klik:

Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:

Volg Mark's geschriften hier:

Luister naar het volgende: