WAT over degenen die niet katholiek of christelijk zijn? Zijn ze verdoemd?
Hoe vaak heb ik mensen horen zeggen dat sommige van de aardigste mensen die ze kennen 'atheïsten' zijn of 'niet naar de kerk gaan'. Het is waar, er zijn veel "goede" mensen die er zijn.
Maar niemand is goed genoeg om in zijn eentje naar de hemel te gaan.
De verloren zoon, door Liz Lemon Swindle
NA het lezen van de barmhartige uitnodiging van Christus in 'Aan degenen die in doodzonde zijn"Een paar mensen hebben met grote bezorgdheid geschreven dat vrienden en familieleden die van het geloof zijn afgevallen" niet eens weten dat ze in zonde zijn, laat staan doodzonde. "
Vorkmeer, Alberta, Canada
(Hier herdrukt vanaf 1 augustus 2006…) Ik voelde vandaag in mijn hart dat we niet moeten vergeten om keer op keer terug te keren naar de fundamenten… vooral in deze dagen van urgentie. Ik geloof dat we geen tijd moeten verspillen door gebruik te maken van dit Sacrament, dat grote genaden schenkt om onze fouten te overwinnen, het geschenk van het eeuwige leven aan de sterfelijke zondaar herstelt en de kettingen doorbreekt waarmee de boze ons bindt.
VOLGENDE voor de eucharistie heeft de wekelijkse biecht de krachtigste ervaring van Gods liefde en aanwezigheid in mijn leven opgeleverd.
Belijdenis is voor de ziel, wat een zonsondergang is voor de zintuigen ...
Belijdenis, wat de zuivering van de ziel is, moet niet later dan om de acht dagen worden gedaan; Ik kan het niet verdragen om zielen langer dan acht dagen weg te houden van de belijdenis. —St. Pio van Pietrelcina
Het zou een illusie zijn om heiligheid te zoeken volgens de roeping die men van God heeft ontvangen, zonder vaak deel te nemen aan dit sacrament van bekering en verzoening. -Paus Johannes Paulus de Grote; Vaticaan, 29 maart (CWNews.com)
ZIE OOK:
Klik hier om Afmelden or Inschrijven bij dit tijdschrift.
HET De gebruikelijke mantra van vandaag is: "Je hebt niet het recht om over mij te oordelen!"
Alleen al deze verklaring heeft veel christenen ertoe gebracht zich te verbergen, bang om zich uit te spreken, bang om anderen uit te dagen of met anderen te redeneren uit angst om ‘veroordelend’ te klinken. Daarom, de kerk is op veel plaatsen machteloos geworden, en door de stilte van angst zijn velen op een dwaalspoor geraakt.
IN Tijdens mijn reizen door Noord-Amerika heb ik veel priesters ontmoet die me vertellen over de woede die ze oplopen als de mis langer dan een uur duurt. Ik ben getuige geweest van veel priesters die hun excuses aanboden voor het feit dat ze parochianen een paar minuten hinder hadden ondervonden. Als resultaat van deze ongerustheid hebben veel liturgieën een robotachtige kwaliteit aangenomen - een spirituele machine die nooit van versnelling verandert, pulserend op de klok met de efficiëntie van een fabriek.
En daardoor hebben we gecreëerd de gevangenis van een uur.
Vanwege deze denkbeeldige deadline, voornamelijk opgelegd door de leken, maar aanvaard door de geestelijkheid, hebben we naar mijn mening de Heilige Geest onderdrukt.
Foto door Declan McCullagh
TRADITIE is als een bloem.
Met elke generatie ontvouwt het zich verder; er verschijnen nieuwe bloembladen van begrip en de pracht van de waarheid verspreidt nieuwe geuren van vrijheid.
De paus is als een bewaker, of liever gezegd tuin onderhoud- en de bisschoppen co-tuinmannen met hem. Ze zorgen voor deze bloem die in de schoot van Maria ontsproten, zich naar de hemel uitstrekte door de bediening van Christus, doornen aan het kruis ontsproten, een knop in het graf werd, en opende in de Bovenkamer van Pinksteren.
En sindsdien bloeit het.
Artiest onbekend
BRIEF van een lezer:
Hoi Mark,
Mark, ik vind dat we voorzichtig moeten zijn als we het over doodzonden hebben. Voor verslaafden die katholiek zijn, kan angst voor doodzonden diepere gevoelens van schuld, schaamte en hopeloosheid veroorzaken die de verslavingscyclus verergeren. Ik heb veel herstellende verslaafden negatief horen spreken over hun katholieke ervaring omdat ze zich beoordeeld voelden door hun kerk en geen liefde konden voelen achter de waarschuwingen. De meeste mensen begrijpen gewoon niet wat bepaalde zonden tot doodzonden maakt ...
Beste Mark,
Ik ben een bekeerling tot het katholieke geloof van de Lutherse Kerk. Ik vroeg me af of je me meer informatie kon geven over "MegaChurches"? Het lijkt mij dat ze meer op rockconcerten en uitgaansgelegenheden lijken dan op aanbidding, ik ken sommige mensen in deze kerken. Het lijkt erop dat ze meer een 'zelfhulp'-evangelie prediken dan iets anders.
NA Tijdens een van mijn concerten nodigde de gastpriester me uit voor een laat avondmaal in de pastorie.
Als toetje ging hij opscheppen over het feit dat hij in zijn parochie geen bekentenissen had gehoord twee jaar 'Zie je', grijnsde hij, 'tijdens de boetebeden in de mis wordt de zondaar vergeven. En als iemand de eucharistie ontvangt, worden zijn zonden weggenomen. " Ik was het eens. Maar toen zei hij: 'Je hoeft alleen maar te biechten als hij een doodzonde heeft begaan. Ik heb parochianen laten biechten zonder doodzonde en zeiden dat ze weg moesten gaan. Ik betwijfel zelfs echt of een van mijn parochianen dat heeft gedaan werkelijk een doodzonde begaan ... "
Rembrandt van Rijn, "De terugkeer van de verloren zoon"; c.1662
OF natuurlijk kan men God vragen direct om je dagelijkse zonden te vergeven, en Hij zal (mits wij natuurlijk anderen vergeven. Jezus was hier duidelijk over). We kunnen als het ware ter plekke onmiddellijk het bloeden stoppen van de wond van onze overtreding.
Maar dit is waar het sacrament van de biecht zo noodzakelijk is. De wond bloedt immers niet, maar kan toch met "zelf" zijn geïnfecteerd. Belijdenis trekt de poes van trots naar de oppervlakte waar Christus, in de persoon van de priester (John 20: 23), veegt het weg en brengt de genezende balsem van de Vader door de woorden, "... moge God u vergeving en vrede schenken, en ik verlos u van uw zonden ...." Ongeziene genade baadt de verwonding zoals - met het kruisteken - de priester de dressing van Gods genade aanbrengt.
Als u voor een slechte snee naar een arts gaat, stopt hij dan alleen het bloeden, of hecht, reinigt en kleedt hij uw wond niet? Christus, de grote Heelmeester, wist dat we dat nodig zouden hebben, en meer aandacht voor onze geestelijke wonden.
Dit sacrament was dus zijn tegengif tegen onze zonde.
Terwijl hij in het vlees is, kan de mens niet anders dan op zijn minst enkele lichte zonden hebben. Maar veracht deze zonden niet die we “licht” noemen: als je ze als licht beschouwt als je ze weegt, beef als je ze telt. Een aantal lichtobjecten vormt een grote massa; een aantal druppels vult een rivier; een aantal korrels vormt een hoop. Wat is dan onze hoop? Bovenal bekentenis. —St. Augustinus, Catechismus van de katholieke kerk, N. 1863
Zonder strikt noodzakelijk te zijn, wordt het belijden van alledaagse fouten (dagelijkse zonden) niettemin sterk aanbevolen door de Kerk. De regelmatige belijdenis van onze dagelijkse zonden helpt ons inderdaad ons geweten te vormen, te vechten tegen kwade neigingen, ons door Christus te laten genezen en vooruitgang te maken in het leven van de Geest.- Katechismus van de Katholieke Kerk, n. 1458
FEEST VAN DE BEZOEK
Terwijl ze zwanger was van Jezus, bezocht Maria haar nicht Elizabeth. Op Maria's begroeting vertelt de Schrift opnieuw dat het kind in de schoot van Elizabeth - Johannes de Doper -"sprong van vreugde".
John gevoeld Jezus.
Hoe kunnen we deze passage lezen en het leven en de aanwezigheid van een mens in de baarmoeder niet herkennen? Deze dag is mijn hart gewogen met het verdriet van abortus in Noord-Amerika. En de woorden: "Je oogst wat je zaait" speelden door mijn hoofd.
NA Bekentenis vandaag, het beeld van een slagveld kwam in me op.
De vijand vuurt raketten en kogels op ons af en bombardeert ons met misleidingen, verleidingen en beschuldigingen. Vaak merken we dat we gewond, bloedend en gehandicapt zijn, ineengedoken in de loopgraven.
Maar Christus trekt ons naar de Bunker van de Belijdenis, en dan ... laat de bom van zijn genade exploderen in het spirituele rijk, de verworvenheden van de vijand vernietigen, onze terreur terugwinnen en ons opnieuw uitrusten met die spirituele wapenrusting die ons in staat stelt om ons opnieuw bezig te houden. die "overheden en machten", door geloof en de Heilige Geest.
We zijn in oorlog. Het is wijsheid, geen lafheid, om de Bunker te bezoeken.
RESPECT voor diversiteit en volkeren is wat het christelijk geloof leert, Nee, eisen Dit betekent echter niet "tolerantie" voor zonde. '
… [Onze] roeping is om de hele wereld van het kwaad te verlossen en het in God te veranderen: door gebed, boete, naastenliefde en vooral door barmhartigheid. - Thomas Merton, Niemand is een eiland
Het is naastenliefde om niet alleen de naakten te kleden, de zieken te troosten en de gevangene te bezoeken, maar ook om iemands broer te helpen niet om te beginnen naakt, ziek of gevangen te worden. Daarom is het ook de missie van de Kerk om dat wat kwaad is te definiëren, zodat het goede kan worden gekozen.
Vrijheid houdt niet in dat we doen wat we willen, maar dat we het recht hebben om te doen wat we behoren te doen. —POPE JOHANNES PAULUS II