Kuring ningali hiji gulung dina panangan katuhu anu linggih dina tahta. Éta nyerat dina dua sisi sareng disegel ku tujuh anjing laut. (Wahyu 5: 1)
AKAL
AT konperénsi anu anyar dimana kuring salah saurang panyatur, kuring mukaan patarosan. Saurang lalaki nangtung teras naros, "Naon ieu rasa? caket anu seueur urang ngaraos siga urang "kaluar tina waktos?" "Waler kuring nyaéta kuring ogé ngaraoskeun alarm internal anu anéh ieu. Nanging, saur kuring, Gusti sering masihan rasa caket kana saleresna pasihan waktos urang nyiapkeun sateuacana.
Kitu cenah, kuring yakin urang leres-leres aya dina puncak mayor kajadian anu aya pangaruh global. Kuring henteu terang pikeun anu pasti ... tapi upami kuring tetep dina jalan anu ditugaskeun ku Gusti ti kuring ti mimiti kerasulan nyerat ieu, maka kuring yakin kami bakal ningali anu pasti "megatkeun Segel”Tina Wahyu. Saperti Putra Prodigal, peradaban urang, sigana, kedah dugi ka rusak, lapar, sareng tuur dina pena babi kakariweuhan sateuacan nurani urang bakal siap ningali kanyataan-sareng urang sadar langkung saé pisan aya di bumi Rama urang.
Upami kuring tiasa nangtung di luhur hateup unggal juru jalan, kuring bakal ngagorowok: "Siapkeun haté anjeun! Siapkeun!”Kusabab kuring yakin urang ayeuna nyebrang kana ambang harepan kana era anyar. Ieu mangrupikeun waktos ka Gairah Garéja ... waktos kamuliaan ... waktos mujijat ... waktos minuhan sadaya nubuat… Waktos jaman.
Kitu pangandika PANGERAN sumping ka kuring: Anaking manusa, naon paribasa ieu anu anjeun bikeun di nagri Israil: "Poé-poé beuki caket, sareng teu aya paningal naon-naon"? Kocapkeun ka aranjeunna: Kieu dawuhan PANGERAN ALLAH: Kuring bakal ngeureunkeun paribasa ieu; aranjeunna moal kantos ngadugikeun deui di Israil. Sabalikna, ucapkeun ka aranjeunna: Poe-dinten parantos caket, sareng ogé minuhan unggal visi. Naon waé anu kuring nyarioskeun téh pamungkas, sareng éta bakal dilakukeun tanpa tunda deui. Dina dinten-dinten anjeun, bumi anu barontak, naon waé anu kuring carioskeun bakal kalaksanakeun, saur Pangéran ALLAH ... Putra manusa, dengekeun kulawarga Israil anu nyarios, "Paningali anu anjeunna tingali jauh pisan; anjeunna ramalan ngeunaan masa depan anu jauh! " Kocapkeun ka aranjeunna: Kieu dawuhan PANGERAN ALLAH: Teu aya kecap kuring anu bakal ditunda deui; naon waé anu kuring nyarioskeun nyaéta pamungkas, sareng éta bakal dilaksanakeun, saur Gusti ALLAH. (Yehezkiel 12: 21-28)
Kuring terang yén sadaya waktos perilous, sareng yén unggal waktos pikiran serius sareng hariwang, hirup pikeun kahormatan Gusti sareng kabutuhan manusa, anu gampang nganggap teu aya waktos anu bahaya sapertos aranjeunna. Sawaktos-waktos musuh jiwa nyerang kalayan amukan Garéja anu mangrupakeun Indung sajatina, sareng sahenteuna ngancam sareng pikasieuneun nalika anjeunna gagal ngalakukeun karusakan. Sareng sadaya kali ngalaman uji coba khusus anu sanés anu sanés henteu. Sareng sajauh ieu kuring bakal ngaku yén aya bahaya khusus pikeun urang Kristen dina waktos-waktos anu sanés, anu teu aya dina waktos ayeuna. Mamang, tapi tetep ngaku ieu, tetep kuring pikir ... urang ngagaduhan gelap anu bénten jinisna sareng anu sateuacanna. Bahaya khusus waktos sateuacan urang nyaéta panyebaran panyakit henteu satia, yén Rosul-rasul sareng Gusti urang nyalira parantos ngaramalkeun salaku musibah paling parah di jaman akhir Garéja. Sareng sahenteuna kalangkang, gambar anu khas tina jaman-jaman terakhir datang ka sakumna dunya. -John Henry Cardinal Newman (1801-1890), hutbah dina muka Seminary St. Bernard, 2 Oktober 1873, Henteu satia masa depan
Kuring sakapeung maca petikan Injil ngeunaan akhir jaman sareng kuring nunjukkeun yén, dina waktos ieu, sababaraha tanda tungtung ieu muncul. -PAUS PAULUS VI, Rahasia Paul VI, Jean Guitton, p. 152-153, Rujukan (7), kc. ix.
Nyarios ka dunya ngeunaan rahmat kuring; hayu sadayana umat manusa mikawanoh rahmat kuring anu teu kaharti. Mangrupikeun tanda pikeun jaman akhir; saatos éta bakal sumping Poé Kaadilan ... —Yesus ka St. Faustina, Rahmat Ilahi dina Jiwa Ku, n. 848.
Hirup anjeun kedah sapertos Kuring: sepi sareng disumputkeun dina ngahiji sareng Gusti, memohon pikeun umat manusa sareng nyiapkeun dunya pikeun kadatangan kadua ku Gusti. —Mary ka St. Faustina, Rahmat Ilahi dina Jiwa Ku, n. 625.
Abdi kaganggu ayeuna. Acan kudu kumaha kuring ngomong? 'Bapa, salametkeun abdi tina jam ayeuna'? Tapi pikeun tujuan ieu kuring sumping kana jam ieu. Bapa, ngagungkeun nami anjeun. " (Yohanes 12: 27-28)
