ОН ҶО шояд дар Калисо ягон ҳаракате набошад, ки он қадар пазируфта шуда бошад ва ба осонӣ рад карда шавад - ҳамчун "Навсозии харизматикӣ". Сарҳадҳо вайрон шуданд, минтақаҳои тасаллӣ кӯчиданд ва ҳолати кво вайрон шуд. Мисли Пантикост, ин як чизи дигар буд, ҷуз як ҳаракати тозаву озода, ба қуттиҳои пешакӣ таҳияшуда дар бораи он ки чӣ гуна Рӯҳ бояд дар байни мо ҳаракат кунад. Ҳеҷ чиз шояд он қадар поляризатсия нашуда бошад ... тавре ки он замон буд. Вақте ки яҳудиён ҳаввориёнро шуниданд ва диданд, ки аз болохона баромада, ба забонҳо сухан меронданд ва бо ҷуръат Инҷилро мавъиза мекарданд ...
Ҳама дар ҳайрат монданд ва дар ҳайрат афтоданд ва ба якдигар гуфтанд: «Ин чӣ маъно дорад?» Аммо дигарон мегуфтанд, ки тамасхуромез гуфтанд: «Онҳо аз ҳад зиёд шароби нав гирифтанд. (Аъмол 2: 12-13)
Чунин аст тақсим дар халтаи номаи ман ...
Ҷунбиши харизматикӣ бори гарон аст, БЕХАБАР!! Китоби Муқаддас дар бораи бахшоиши забонҳо сухан мегӯяд. Ин ба қобилияти муошират бо забонҳои гуфтугӯи он замон ишора мекард! Ин маънои ҷаззобии аблаҳона надошт ... Ман ба он ҳеҷ иртибот нахоҳам дошт. —ТС
Дидани ин хонум дар бораи ҳаракате, ки маро ба калисо баргардонд, чунин сухан мегӯяд, аламоварам ... -MG