WANNEER Ik schreef De grote meshing voor Kerstmis besloot ik te zeggen:
... de Heer begon mij het tegenplan te openbaren: De vrouw bekleed met de zon (Rev 12). Ik was zo blij toen de Heer klaar was met spreken, dat de plannen van de vijand in vergelijking minuscuul leken. Mijn gevoelens van ontmoediging en een gevoel van hopeloosheid verdwenen als mist op een zomerochtend.
Die 'plannen' hangen nu al meer dan een maand in mijn hart terwijl ik reikhalzend heb uitgekeken naar de timing van de Heer om deze dingen op te schrijven. Gisteren sprak ik over het opheffen van de sluier, over het feit dat de Heer ons nieuwe inzichten schenkt over wat er naderbij komt. Het laatste woord is geen duisternis! Het is geen hopeloosheid ... want net zoals de zon in dit tijdperk snel ondergaat, snelt hij naar een nieuwe dageraad ...