AS Kam shkruar të Vërtetat e Vërteta dy javët e kaluara, si shumë prej jush, unë qava haptas - u godita me një tmerr të thellë jo vetëm të asaj që po ndodh në botën tonë, por edhe të realizimit të heshtjes time. Nëse "dashuria e përsosur nxjerr jashtë çdo frikë" siç shkruan Apostulli Gjon, atëherë mbase frika e përsosur dëbon të gjithë dashurinë.
Heshtja jo e shenjtë është tingulli i frikës.
FJALIA
E pranoj që kur kam shkruar E Vërteta e Vështirë letra, kisha një ndjenjë shumë të çuditshme më vonë se isha padashur duke shkruar akuzat kundër këtij brezi- jo, akuzat kumulative të një shoqërie që, për disa shekuj tani, ka rënë në gjumë. Dita jonë është thjesht fryt i një peme shumë të vjetër.
Dhe sëpata qëndron në rrënjën e saj.
Vetë Jezusi tha:
Kush bën që një nga këta të vegjël që besojnë në mua të mëkatojë, do të ishte më mirë për të nëse një gur mulliri i madh do t'i varej në qafë dhe do të hidhej në det. (Marku 9:42)
Aborti është shkatërrim fizik i "të vegjëlve", dhe është një holokaust i paparë. Por shkatërrimi shumë më i madh tani po ndodh në shpirtrat e "të vegjëlve" jashtë mitrës. Të abortuarit ka shumë të ngjarë të largohen drejtpërdrejt në parajsë; por këta "të vegjël" të tjerë po drejtohen në rrugën e gjerë dhe të lehtë që çon në shkatërrim - kryesisht shkatërrim shpirtëror me pasoja të përjetshme. Kjo po ndodh përmes një kulture materialiste dhe të seksualizuar, dhe po duke kulmuar në pranimin e detyruar të stileve alternative të jetesës, veçanërisht ajo e shpërbërja e imazhit të një burri dhe një gruaje, që është vetë shëmbëlltyra e Zotit. Po, vetë imazhi i Zotit është përmbysur - një goditje e drejtpërdrejtë ndaj Trinisë së Shenjtë, atij simboli Hyjnor të familjes.
Dhe edhe një herë dëgjoj fjalët në zemrën time:
La herezi e fundit.
Ajo që është e gabuar është tani e drejtë, dhe ajo që është e drejtë tani shihet si jotolerante.
Ata do t'ju nxjerrin nga sinagogat; në të vërtetë, po vjen ora kur kushdo që të vret do të mendojë se po i ofron shërbim Zotit. (Gjoni 16: 2)
PCHRQYRJE
Në dy javët e fundit, kam parë që kjo ndjenjë e një fjali që lexohet para Oborrit Qiellor nuk është vetëm e imja. Nga kuti postare:
Këtë javë të kaluar unë ndieva se diçka kishte mbaruar - ishte një ndjenjë e ngjashme me atë të momentit të vdekjes në Kryqëzim, por që korrespondonte me mënyrën se si Krishti punon në botë.
Dhe një lexues tjetër:
Ju keni lexuar akuzat kundër Perëndimit në postimet tuaja të fundit [pesë të Vërtetës së Vërtetë] në blog. Si mendoni, cili do të jetë gjykimi i një Gjykatësi të dashur, të mëshirshëm dhe të drejtë për akuza të tilla?
Dhe nje tjeter:
Natën e kaluar isha duke menduar sikur është në kopsht dhe jemi të lodhur dhe Jezusi thotë "pusho". Po, duket se ekziston kjo përfundimtari e një fjalie të kaluar dhe lutja nuk do ta parandalojë atë. Unë besoj se Shpirti i Shenjtë po ua konfirmon këtë shenjtorëve.
Dhe mbase shkrimtari i mëposhtëm e vendos atë në kontekst (sepse unë e di që është sezoni i gëzimit dhe paqes, dhe kush prej nesh dëshiron të reflektojë mbi realitetet e errëta të ditëve tona? E megjithatë, e përsëris përsëri: e vërteta na çliron):
Vërtetë, unë nuk jam njeri i dënuar dhe i zymtë, më pëlqen jeta… Ndërsa isha në katin e sipërm [duke u bërë gati të shkoja në film], kjo më erdhi: "Fatkeqësi mbi fatkeqësi, fatkeqësi mbi fatkeqësi."
Thjesht kisha nevojë ta ndaj atë ... ndoshta qetësia para se të mbarojë stuhia dhe pikniku me të vërtetë do të mbarojë së shpejti.
TRI GJAT R MBAJN… SHPRESA ONESHT ONE NJ ONE prej tyre
Të dashur miq, ndërsa Krishtlindja po afrohet, ne mund dhe duhet të rinovojmë shpresën tonë në Krishtin. Mëshira nuk ka mbaruar! Ka kohë, pikërisht në këtë moment, që secili prej nesh të pendohet për apatinë, të heqë dorë nga dashuria me mëkatin dhe thjesht të gjunjëzohet para Jezusit, akoma në barkun e nënës së Tij, dhe të thotë:
Jezus, kam humbur kohë. Unë kam humbur mundësi. Unë nuk jam penduar siç e di se duhet të bëhesha. Unë nuk i jam përgjigjur dashurisë sate për mua. E shihni, edhe tani, unë vij pa temjan ose me mirrë, pa asgjë për t'ju dhënë. Duart e mia janë boshe ... Nuk kam asgjë për të treguar. Asgjë, përveç një zemre të gatshme të të pranojë (Zbulesa 3: 17-21). Poorshtë e dobët, me erë të mirë dhe pa rehati, pak a shumë si stalla, por e di që nuk do ta refuzoni. Për një zemër të përulur dhe të penduar nuk do të anulohesh (Psalmi 51: 19). Po, Jezus, të mirëpres. Nxehtësia e dëshirës time mund t'ju sjellë ngushëllim, Mbreti im, Zoti im dhe Perëndia im.
Dëshiroj t'u them me gjithë zemër atyre që po e lexojnë këtë sot, vëmë veshin paralajmërimit që Qielli po na dërgon: Koha është e shkurtër. Dhe në të njëjtën kohë, e përsëris: Mos JU Frikësohemi! Sepse nëse e keni bërë atë lutje së bashku me mua me sinqeritet, atëherë Mëshira do të lindë në zemrën tuaj dhe Qengji i Zotit që heq mëkatet e botës do t'ju mbulojë në ditët në vijim.
Fëmija Jezus i Bekuar: Unë të dua! Unë ju falënderoj për mëshirën tuaj! Ju jeni vetë Mirësia. Ki mëshirë për këtë botë, Qengji i dashur, ki mëshirë për çdo shpirt, sidomos ata që janë më të zënë në kurth nga armiku, ata që janë më të ngurtësuar kundër Mbretërisë tënde. Po, ndryshoni zemrat e tyre që ata të mund të ngatërrojnë armikun e Paqes dhe se Mëshira dhe Kryqi do të triumfojnë njëherë e përgjithmonë.
Ne priremi të mendojmë për Apokalipsin si gjykimin e Zotit mbi njerëzimin, një akt i Drejtësisë së pastër. Por duhet të kujtojmë se Apokalipsi është Mëshirë, sepse Zoti nuk do të lejojë që e keqja të vazhdojë të gllabërojë të mirën për një kohë të pacaktuar dhe do ta sjellë atë në një fund. - Kryepeshkopi Fulton Sheen, (e perifrazuar; referenca nuk dihet)
