NJE SHOK më shkroi sot, duke thënë se ajo po përjeton një zbrazëti. Në fakt, unë dhe shumë shokë të mi po ndiejmë një farë qetësie. Ajo tha, "likeshtë sikur koha e përgatitjes po mbaron tani. A e ndjeni atë?"
Imazhi më erdhi si një uragan, dhe se tani jemi në syri i stuhise një "para-stuhi" në Stuhinë e Madhe që vjen. Në fakt, unë e ndiej Mëshirën Hyjnore e Diela (dje) ishte qendra e syrit; atë ditë kur papritmas qielli u hap mbi ne dhe Dielli i Mëshirës ndriçoi mbi ne me tërë forcën e tij. Atë ditë kur mund të dilnim nga mbeturinat e turpit dhe mëkatit që fluturojnë rreth nesh dhe të vrapojmë te Streha e Mëshirës dhe Dashurisë së Zotit -nëse kemi zgjedhur ta bëjmë këtë.
Po, miku im, unë e ndjej atë. Erërat e ndryshimit janë gati të fryjnë përsëri, dhe bota nuk do të jetë kurrë e njëjta. Por nuk duhet ta harrojmë kurrë: Dielli i Mëshirës thjesht do të fshihet nga re të errëta, por kurrë nuk do të shuhet.
