Kundërrevolucioni

Shën Maximillian Kolbe

 

Perfundova trajektore duke thënë se jemi duke u përgatitur për një ungjillizim të ri. Kjo është ajo me të cilën duhet të parapushtojmë veten - jo ndërtimi i bunkerëve dhe ruajtja e ushqimit. Po vjen një "restaurim". Zoja flet për të, si dhe papët (shih Papat dhe epoka e agimit) Pra, mos u ndal në dhimbjet e lindjes, por në lindjen që do të vijë. Pastrimi i botës nuk është veçse një pjesë e vogël e masterplanit që po shpaloset, edhe nëse do të dalë nga gjaku i dëshmorëve ...

 

IT është ora e Kundërrevolucionit Te filloj. Ora kur secili prej nesh, sipas hireve, besimit dhe dhuratave të akorduara nga Fryma e Shenjtë, po thirret në këtë errësirë ​​të tanishme si flakët e dashurisë të lehta. Sepse, siç tha Papa Benedikti dikur:

Ne nuk mund ta pranojmë me qetësi pjesën tjetër të njerëzimit që bie përsëri në paganizëm. - Ratzinger Kardinal (POPE BENEDIKTI XVI), Ungjillizimi i Ri, Ndërtimi i Qytetërimit të Dashurisë; Fjalimi drejtuar katekistëve dhe mësuesve të fesë, 12 dhjetor 2000

… Nuk do të qëndroni duarkryq kur jeta e fqinjit tuaj është në rrezik. (krh. Lev 19:16)

Theshtë ora kur ne duhet të godasim guximin tonë dhe të bëjmë pjesën tonë për të sjellë rivendosjen e të gjitha gjërave në Krishtin.

Kisha është gjithmonë e thirrur të bëjë atë që Perëndia i kërkoi Abrahamit, e cila është të sigurojë që ka mjaft njerëz të drejtë për të shtypur të keqen dhe shkatërrimin words fjalët e mia [janë] një lutje që energjitë e të mirëve të rimarrin fuqinë e tyre. Kështu që mund të thuash triumfi i Zotit, triumfi i Marisë, janë të qetë, sidoqoftë janë të vërteta. —POPE BENEDIKTI XVI, Drita e Botës, fq. 166, Një bisedë me Peter Seewald

Shtë ora kur, më shumë se gjithçka tjetër, bukuri i besimit tonë duhet të shkëlqejë përsëri

 

Rroba e errët

Kjo errësirë ​​e tanishme me vend mund të përshkruhet si një shëmtia. Shtë një shëmti që ka mbuluar gjithçka si një mantel të zi të sulmuar, nga arti dhe letërsia, te muzika dhe teatri, te mënyra sesi flasim me njëri-tjetrin në forume, në debate, në televizione dhe media sociale. Arti është bërë abstrakte dhe të çuditshme; librat më të shitur janë të fiksuar pas krimit dhe okultit; filmat transferohen në epsh, dhunë dhe errësirë ​​apokaliptike; televizioni në shfaqje të pakuptimta, të cekëta "realiteti"; komunikimi ynë është bërë i ngutshëm dhe nënçmues; dhe muzika popullore është shpesh e ashpër dhe e rëndë, elektronike dhe e hidhur, duke idhulluar mishin. Aq e përhapur është kjo shëmti, saqë edhe Liturgjia është sulmuar me humbjen e ndjenjës së mrekullisë dhe të kapërcimit dikur të ngulitur në shenja dhe simbole dhe muzikë që në shumë vende janë shkatërruar. E fundit, është një shëmti që kërkon madje të deformojë vetë natyrën - ngjyrën natyrale të perimeve dhe frutave, formën dhe tiparet e kafshëve, funksionin e bimëve dhe tokës, dhe po - madje edhe të gjymtojë imazhin e Zotit në të cilin jemi krijuar, mashkull femër[1]shih Seksualiteti dhe Liria Njerëzore

 

BUKURIA DHE SHPRESA

Shtë kjo shëmti e përhapur në të cilën ne jemi thirrur të rikthehemi bukuri, dhe kështu të rivendosur shpresoj. Papa Benedikti foli për "lidhjen e thellë midis bukurisë dhe shpresës". [2]POPA BENEDICT XVI, Fjala për Artistët, 22 nëntor 2009; ZENIT.org Në një fjalim profetik për artistët, Pali VI tha:

Kjo botë në të cilën jetojmë ka nevojë për bukuri në mënyrë që të mos zhytet në dëshpërim. Bukuria, si e vërteta, sjell gëzim në zemrën e njeriut dhe është ai frut i çmuar që i reziston gërryerjes së kohës, i cili bashkon brezat dhe u mundëson atyre të jenë një në admirim. - 8 Dhjetor, 1965; ZENIT.org

Filozofi rus Fjodor Dostojevski një herë tha, "bukuria do të shpëtojë botën".[3]nga romani Idioti Si Duke trazuar përsëri njerëzimin dëshirën dhe dëshirën për Atë që është vetë Bukuria. Mbase ne besojmë se do të jenë apologji të rafinuara, fjalime ortodokse dhe ligjërime të guximshme që do të ndalojnë gërryerjen e vlerave morale dhe paqen në kohën tonë. Të domosdoshme siç janë, ne duhet të bëjmë pyetjen: kush është duke dëgjuar më? Ajo që duhet përsëri është rigjenerimi i bukuri që flet pa fjalë.[4]Shiko Përgjigja e Heshtur

Një mik i imi tregoi se si, pasi babai i tij ndërroi jetë, asnjë fjalë nuk mund ta ngushëllonte atë në të gjithë trazirat e emocioneve që e konsumuan atë. Por një ditë, ai bleu një tufë me lule, e vendosi para tij dhe pa bukurinë e saj. Ajo bukuri, tha ai, filloi ta shërojë.

Një mik i imi, jo me të vërtetë një katolik praktikues, hyri në Notre Dame në Paris, Francë disa vjet më parë. Ai tha se kur vëzhgoi bukurinë e kësaj katedrale, gjithçka që mund të mendonte ishte: “Diçka po vazhdonte këtu… ”Ai u ndesh me Zotin, ose të paktën, me një thyerje të dritës së Zotit përmes rrezeve të bukurisë… një rreze shprese se ka diçka, ose më mirë, dikë më të madh se ne vetë.

 

E BUKURA DHE BISHA

Ajo që bota na paraqet sot është shpesh një bukuri e rreme. Ne jemi pyetur në tonë zotimet e pagëzimit, "A e refuzoni magjepsjen e së keqes?" E keqja sot është magjepsëse, por rrallë është e bukur.

Megjithatë, shumë shpesh, bukuria që na shtyhet është iluzore dhe mashtruese, sipërfaqësore dhe verbuese, duke e lënë shikuesin të trullosur; në vend që ta nxjerrë nga vetja dhe ta hapë në horizonte të lirisë së vërtetë ndërsa e tërheq lart, e burgos atë brenda vetes dhe e skllavëron edhe më tej, duke e privuar nga shpresa dhe gëzimi Bukuria autentike, sidoqoftë, zhbllokon mallin e zemrës njerëzore, dëshirën e thellë për të njohur, për të dashur, për të shkuar drejt Tjetrit, për të arritur Përtej. Nëse e pranojmë që bukuria na prek nga afër, se na plagos, se na hap sytë, atëherë ne rizbulojmë gëzimin për të parë, për të qenë në gjendje të kapim kuptimin e thellë të ekzistencës sonë. —POPA BENEDICT XVI, Fjala për Artistët, 22 nëntor 2009; ZENIT.org

Plagë bukurie. Çfarë do të thotë kjo? Kur hasim bukurinë e vërtetë, ajo është gjithmonë diçka e Zotit. Dhe për shkak se ne jemi krijuar për Të, ajo na prek në thelbin e qenies sonë, e cila për kohën qenia, ndahet nga velloja e kohës nga Ai-Kush-Krijoi-Unë. Kështu, bukuria është gjuha e saj, duke kapërcyer të gjitha kulturat, popujt, madje edhe fetë. Essshtë në thelb pse njerëzimi nga kohërat antike gjithmonë ka qenë i prirur drejt fesë: ai ka perceptuar në bukurinë e krijimit Krijuesin, i cili ka provokuar dëshirën për ta adhuruar Atë, nëse jo vetë krijimin.[5]Panteizmi është herezi e barazimit të Zotit me krijimin, e cila çon në adhurimin e krijimit. Dhe kjo nga ana tjetër e ka frymëzuar njeriun të marrë pjesë në krijimtarinë e Zotit.

Muzetë e Vatikanit janë një thesar për botën, sepse ato shpesh përmbajnë shprehjen e bukurisë, replegjencën e Zotit që kërceu mbi shpirtin e një artisti nga çdo cep i tokës. Vatikani nuk e ruan këtë art ashtu si Hitleri grumbulloi dhe konfiskoi. Përkundrazi, ajo mbron këtë thesar njerëzor si një festë e shpirtit njerëzor, prandaj Papa Françesku tha se nuk mund të shitet kurrë.

Kjo është një pyetje e lehtë. Ata nuk janë thesare të Kishës, (por) thesare të njerëzimit. —POPA FRANCIS, Intervistë, 6 nëntor 2015; Agjencia e lajmeve katolike

Bukuria autentike është në gjendje të na rikthejë Origjinën e të gjitha kulturave dhe popujve sa më shumë që kryqëzohet me të E vërtetë mirësi. Siç tha Papa Benedikti, "Mënyra e bukurisë na çon, pra, të kapim të Gjithë në fragment, Të Pafundin në të fundmin, Zotin në historinë e njerëzimit". [6]Adresa drejtuar Artistëve, 22 nëntor 2009; ZENIT.org

Por sot, bukuria e artit i ka humbur bishës së abstraktit; bukuria në arkitekturë për bishën të buxheteve; bukuria e trupit te bisha e epshit; bukuria e liturgjisë për bishën e modernitetit; bukuria e muzikës për bishën e idhujtarisë; bukuria e natyrës tek bisha e lakmisë; bukuria e arteve skenike për bishën e narcizmit dhe lavdisë.

Bota në të cilën jetojmë rrezikon të ndryshohet përtej njohjes për shkak të veprimeve të paarsyeshme njerëzore të cilat, në vend që të kultivojnë bukurinë e saj, shfrytëzojnë në mënyrë të paskrupullt burimet e saj për avantazhin e disa dhe jo rrallë shpërfytyrojnë mrekullitë e natyrës… "Njeriu mund të jetojë pa shkencë, ai mund të jetojë pa bukë, por pa bukuri nuk mund të jetojë më ' (duke cituar Dostojevskin nga romani, Demonët). —POPA BENEDICT XVI, Fjala për Artistët, 22 nëntor 2009; ZENIT.org

… Ajo për të cilën Kisha ka nevojë nuk është kritikë, por artistë… Kur poezia është në krizë të plotë, e rëndësishme është të mos tregosh gishtin drejt poetëve të këqij, por vetveten të shkruash poezi të bukura, duke hequr kështu burimet e shenjta. - Georges Bernanos, autor francez; Bernanos: Një Ekzistencë Kishtare, Ignatius Press; cituar në Madhështor, Tetor 2018, f. 71

 

RIKuperimi i bukurisë

Zoti dëshiron të rikthejë jo vetëm Nusen e Tij, Kishën, në një gjendje bukurie dhe shenjtërie, por të gjithë krijimin. Secili prej nesh ka një pjesë për të luajtur në këto kohë në "rivendosjen e të gjitha gjërave në Krishtin", aq sa secili spektër i dritës përbën ylberin: roli juaj është unik dhe për këtë arsye i domosdoshëm.

Ajo që nevojitet është rikuperimi i bukurisë, jo aq shumë në atë që themi - megjithëse e vërteta është e lidhur thelbësisht me bukurinë - por si ne e themi atë. Theshtë rikuperimi i bukurisë jo vetëm në mënyrën se si vishemi, por edhe në mënyrën se si e mbajmë veten; jo vetëm në atë që shesim, por edhe në mënyrën se si i shfaqim produktet tona; jo vetëm në atë që këndojmë, por si e këndojmë atë. Theshtë ringritja e bukurisë në art, muzikë dhe letërsi që kapërcen vetë mediumin. Theshtë ripërtëritja e bukurisë në seks, po, në dhuratën e mrekullueshme të seksualitetit tonë që është mbuluar edhe një herë në gjethet e fikut të turpit, çoroditjes dhe epshit. Virtyti është në thelb bukuria e jashtme e një shpirti të pastër.

E gjithë kjo flet për një E vërtetë që në vetvete animohet nga bukuria. Sepse «nga madhështia dhe bukuria e gjërave të krijuara vjen një perceptim përkatës i Krijuesit të tyre». [7]shih Katekizmi i Kishës Katolike, n 41

Edhe para se t'i zbulohej njeriut me fjalë të së vërtetës, Zoti i zbulohet atij përmes gjuhës universale të krijimit, veprës së Fjalës së tij, të mençurisë së tij: rregullit dhe harmonisë së kozmosit - të cilën e zbulojnë si fëmija ashtu edhe shkencëtari - "Nga madhështia dhe bukuria e gjërave të krijuara vjen një perceptim përkatës i Krijuesit të tyre", "sepse autori i bukurisë i krijoi ato". -Katekizmi i Kishës Katolike, n 2500

Bukuria është jo-denominuese. Kjo është, e gjithë krijimi është thelbësisht "i mirë".[8]krh. Zan 1:31 Por natyra jonë e rënë dhe pasojat e mëkatit e kanë errësuar dhe shtrembëruar atë mirësia Të bëhesh i krishterë është më shumë sesa thjesht “të shpëtosh”. Do të thotë të bëhesh plotësia e atij që je krijuar për të qenë; do të thotë të bëhesh pasqyrë e së vërtetës, bukurisë dhe mirësisë. Sepse 'Zoti krijoi botën për të treguar dhe për të komunikuar lavdinë e tij. Që krijesat e tij të marrin pjesë në të vërtetën, mirësinë dhe bukurinë e tij - kjo është lavdia për të cilën Zoti i krijoi ato. '[9]Katekizmi i Kishës Katolike, n 319

Praktika e mirësisë shoqërohet me gëzim spontan shpirtëror dhe bukuri morale. Po kështu, e vërteta mbart me vete gëzimin dhe shkëlqimin e bukurisë shpirtërore ... Por e vërteta mund të gjejë edhe forma të tjera plotësuese të shprehjes njerëzore, mbi të gjitha kur është çështje e evokimit të asaj që është përtej fjalëve: thellësitë e zemrës njerëzore, ekzaltimet e shpirti, misteri i Zotit. - Po aty.

 

BUKURIA E KARNETUESHME

Simone Weil shkroi: "Ekziston një lloj mishërimi i Zotit në botë, shenja e së cilës është bukuria."[10]krh. POPA BENEDICT XVI, Fjala për Artistët, 22 nëntor 2009; ZENIT.org Secili prej nesh është thirrur të mishërojë Perëndinë në shtrembërimin dhe hutinë e jetës sonë, duke e lënë "gëzimin spontan shpirtëror dhe bukurinë morale" të mirësisë së Zotit të ngrihet nga qenia jonë, nga brenda. Kështu, bukuria më autentike vjen nga kontakti me Ai që është vetë Bukuria. Jezusi tha,

Kushdo që ka etje le të vijë tek unë dhe të pijë. Kush beson në mua, siç thotë shkrimi i shenjtë: 'Lumenj me ujë të gjallë do të burojnë nga brenda tij'. (Gjoni 7:38)

Ne bëhemi më shumë si Ai sa më shumë që e sodisim Atë, më të bukur aq më shumë sodisim të Bukurën. Lutja, pra, në mënyrë specifike lutje soditëse, bëhet mjeti me të cilin ne prekim Burimin të Ujit të Gjallë. Dhe kështu, gjatë kësaj Ardhjeje, unë dëshiroj të shkruaj më shumë rreth hyrjes më thellë në lutje në mënyrë që unë dhe ti të mund të shndërrohemi gjithnjë e më shumë në shëmbëlltyrën e Tij ndërsa vështrojmë "me fytyrë të zbuluar në lavdinë e Zotit". [11]2 Cor 3: 18

Ju jeni duke u thirrur në këtë Kundërrevolucion kundër Revolucioni Global që kërkon të prishë bukurinë - bukurinë e fesë së vërtetë, të larmisë kulturore, të ndryshimeve tona reale dhe unike. Por si? Unë nuk mund t'i përgjigjem kësaj pyetjeje personalisht për ju. Ju duhet t'i drejtoheni Krishtit dhe ta pyesni Atë si Çfarë. Sepse "nëse Zoti nuk e ndërton shtëpinë, ata kot punojnë ata që ndërtojnë". [12]Psalmi 127: 1

Mosha e Ministrive po mbaron.

Këto fjalë i dëgjova qartë në zemrën time në 2011 dhe ju inkurajoj që ta lexoni atë shkrim përsëri këtu. Ajo që po mbaron nuk është ministria, në vetvete, por shumë nga mjetet dhe metodat dhe strukturat që ka ngritur njeriu që janë kthyer në idhuj dhe mbështetës që nuk i shërbejnë më Mbretërisë. Zoti duhet ta pastrojë Kishën e Tij nga botërorja e saj në mënyrë që të rikthejë bukurinë e saj. Shtë e nevojshme të hidhni lëkurën e vjetër të verës për t'u përgatitur për Verën e Re që do të ripërtërijë faqen e tokës.

Dhe kështu, kërkoni Jezusin dhe Zojën që t'ju përdorin për ta bërë botën përsëri të bukur. Gjatë kohës së luftës, shpesh ka qenë muzikë spontane, teatër, humor dhe art që ka mbështetur dhe duke i dhënë shpresë të nëpërkëmburve. Këto dhurata do të nevojiten në kohët në vazhdim. Sidoqoftë, sa trishtuese është që kaq shumë përdorin dhuratat e tyre për të lavdëruar veten! Përdorni dhuratat dhe talentet që Ati tashmë ka dhënë ju për të sjellë bukurinë përsëri në botë. Sepse kur të tjerët tërhiqen nga bukuria juaj, ata gjithashtu do të shohin mirësinë tuaj dhe dera do të hapet për në vërteta.

Bukuria autentike l zhbllokon mallin e zemrës njerëzore, dëshirën e thellë për të njohur, për të dashur, për të shkuar drejt Tjetrit, për të arritur Përtej. —POPA BENEDICT XVI, Fjala për Artistët, 22 nëntor 2009; ZENIT.org 

 

Bukuria e dashurisë

E fundit, ekziston një bukuri paradoksale që lëshohet nga ai që vdes për veten e tij. Kryqi është në të njëjtën kohë një pamje e tmerrshme… e megjithatë, kur dikush shikon në kuptimin e tij, një bukuri të caktuar - bukurinë e dashurisë vetëmohuese— Fillon të depërtojë në shpirt. Këtu qëndron një tjetër mister në të cilin po thirret Kisha: martirizimi i saj dhe Pasioni i saj.

Kisha nuk angazhohet në prozelitizëm. Në vend të kësaj, ajo rritet me "tërheqje": ashtu si Krishti "i tërheq të gjitha tek vetja" nga fuqia e dashurisë së tij, duke arritur kulmin në sakrificën e Kryqit, kështu Kisha e përmbush misionin e saj në atë masë që, në bashkim me Krishtin, ajo përmbush çdo punë të saj në imitim shpirtëror dhe praktik të dashurisë së Zotit të saj. —BENEDICT XVI, Homeli për Hapjen e Konferencës së Pestë të Përgjithshme të Peshkopëve të Amerikës Latine dhe Karaibe, 13 maj 2007; vatikan.va

Zoti eshte dashuri. Dhe për këtë arsye, dashuri është kurora e bukurisë. Ishte pikërisht kjo lloj dashurie që ndriçoi errësirën e Aushvicit në martirizimin e Shën Maximilian Kolbe, ai revolucionari i vërtetë i Luftës së Dytë Botërore.

Në mes të një brutalizimi të mendimit, ndjenjës dhe fjalëve të tilla si kurrë më parë nuk ishin njohur, njeriu me të vërtetë u bë një ujk grabitqar në marrëdhëniet e tij me burrat e tjerë. Dhe në këtë gjendje pune erdhi vetëmohimi heroik i Atë Kolbe. - llogari nga i mbijetuari, Jozef Stemler; auschwitz.dk/Kolbe.htm

Ishte si një bosht i fuqishëm drite në errësirën e kampit. - llogari nga i mbijetuari, Jerzy Bielecki; Po aty

Shën Maximilian Kolbe, pasqyrimi i Bukurisë, lutuni për ne.

 

Këtu është ode ime për bukurinë ... një këngë që kam shkruar për dashurinë e jetës sime, Lea. Kryhet me Makinën e Vargut Nashville.

Albumi i disponueshëm në markmallett.com 

 

Botuar për herë të parë më 2 dhjetor 2015. 

 

Mbështetja juaj është e nevojshme për këtë shërbesë me kohë të plotë.
Ju bekoj, dhe faleminderit.

 

Klikoni në banderolën më poshtë për të pajtohem.
Emaili juaj nuk do të ndahet me askënd.

Flamuri Tani i Fjalës

 

Print Friendly, PDF & Email

Shënimet

Shënimet
1 shih Seksualiteti dhe Liria Njerëzore
2 POPA BENEDICT XVI, Fjala për Artistët, 22 nëntor 2009; ZENIT.org
3 nga romani Idioti
4 Shiko Përgjigja e Heshtur
5 Panteizmi është herezi e barazimit të Zotit me krijimin, e cila çon në adhurimin e krijimit.
6 Adresa drejtuar Artistëve, 22 nëntor 2009; ZENIT.org
7 shih Katekizmi i Kishës Katolike, n 41
8 krh. Zan 1:31
9 Katekizmi i Kishës Katolike, n 319
10 krh. POPA BENEDICT XVI, Fjala për Artistët, 22 nëntor 2009; ZENIT.org
11 2 Cor 3: 18
12 Psalmi 127: 1
Postuar ne BALLINA, BESIMI DHE MORALIT.